benim oğlum bina okur döner döner yine okur

halk arasında anlatılan bir "anektot"tur.
adamın oğlu üniversiteyi kazanmıştır her nasıl olduysa, adam da buna çok sevinmektedir.
oğluna tatillerde her geliş gidişte sorar
+oğlum nasıl okul? bitecek mi bu yıl?
-biter baba
+oğlum biter mi okul?
-biter baba

bu böyle uzun yıllar sürer, okul bir türlü bitmez.
adam da artık oğlunun durumunu soran eşe dosta şöyle cevap verir:
benim oğlum bina okur döner döner yine okur!

osmanlı eğitimciliğinde mesel olmuş bir deyiştir. bina, arapça bir dilbilgisi terimidir. arapçanın eylem çatılarıyla ilgili olarak: dildeki eylemlerin geçişli (müteaddi), geçişsiz (lazım, gayri mütaddi), edilgen (mechul fiil), dönüşlü adıl (mutavaat zamiri), dönüşlü çatı (mutavaatı), ve dönüşlü eylem (mutavaat fiili) vb. gibi dilbilimsel yapıları öğreten değil de, ezberleten dilbilgisi kuralları bina terimi çatısı altında toplanırdı. ama osmanlı eğitimi bir türlü bu arap saçına dönmüş karmaşık kuralların içiinden çıkamazdı.onun için olacak ki, "benim oğlum bina okur, döner gene okur." alaysama sözü üretilmiştir.