sadece kendi ruhuna bürünmek, ismine değil cismine sığınmak, geri kalana da -selamsız sabahsız da değil ama- bir göz kırpıp geçmek. gözlerini kapatıp gökkuşağı olduğunu düşünmek. mavin fazla kaçsa, sarın az da kalsa umurunda olmaması. ruhunun vücudunda yer alması değil, vücudunun ruhunda kaybolması.
işte olduğu yerde döner ya insan bazen upuzun eteklerini savura savura, saçları tek bir yöne gerçekçi yatmış, başını da eğer ya aksi tarafa, kendi iklimini yaşıyordur o insan. diğerlerinden bağımsız, kendi ilkbaharında çiçekler açıyor, yazında deniz kızı oluyordur. sonbaharında içine yapraklarını döküyor, kışında ayaz olup kendini vuruyordur.
öldüğünde geriye sadece dünyasal bedeninin uzayda bıraktığı boşluk kalır, hacimce küçük. diğer evreni görünce sevinir ‘eteklerim diğer duvarlara çarpmayacak dans ederken artık’ diye.
"karasal iklimde kış erken başlar ve ortalama olarak 90 gün karın yerde kalış süresi vardır. yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer."
ne güzeldir karasal iklim…
kendi iklimini yaşamak
robot süpürge
bebek maması
aptamil bebek maması
en ucuz klima fiyatları
klima fiyatları
dubai vize
sözlük scripti sütyenli atlet
şişli escort görükle escort türkçe seks hikayeleri izmir escort sakarya escort hatay escort izmir escort ankara escort
çankaya escort maltepe escort buca escort denizli escort denizli escort çiğli escort şirinevler escort çekmeköy escort
Anadolu Yakası Escort istanbul escort
şişli escort
esenyurt escort
beylikdüzü escort marmaris escort
konya escort
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?