phoebues

henüz açılmamış birimdir

insan olmayı başarın.

çok iyi okuyan bir hoca vardı.bende dinlerken ağlamıştım.

aman allahım babam...
-hey ferooo.
efendim baba?
-ne geziyorsun len burada?
hiç baba.vala yürürken tabelada ’genelev’ kelimesini görünce herhalde herkesin gelip geçtiği evdir diye düşündüm ve acaba nasıl bir yer diye gelip göreyim dedim.ee baba senin ne işin var burada?
_-bende merak ettim de geldim.sen şimdi git bende senden sonra çıkıp gideceğim zaten.hııı...annene birşey deme ha.sonra yanlış anlamasın

aaa fahriye abla ne işin var burada?
-senin ne işin var?

herhangi bir chat de a.q deyince sanki hiç de anormal bir sözcük değilmiş gibi karşılıyorlar çoğuları oysa amına koyum dendiği zaman nasıl da rezalet çıkıyor ortaya.

hz muhammed ile eleştiri kelimesinin bir arada kullanılması dahi çok saçma bir düşünce.ama ne yazık ki ülkemiz insanlarının büyük çoğunluğu;ben ’müslümanım’dese de bunun büyük bir çoğunluğunun müslümanlıkla alakaları yoktur.çok yazık ki hz.muhammed(s.a.v) ile eleştirmek kelimelesini bir arada kullananlara.

sebebi her ne olursa olsun bir babanın ağladığını görmek,kişiye belki de dayanamayacağı kadar acı verir.

soylenince en agir gelen; saglikla, olumle, ayrilikla, evlatla ve ana-babayla ilgili aci beddulardir. insanin kizdigi, kaldiramadigi kadar, tanri’nin da kizip kaldirmayacagi beddualardir.

cok düşünüp bir defa da sözlüğü dolduran insandır.

bir nevi kendisini çoğunluğa entegre etme metotudur.
parmak kaldırmadığı zaman öğretmenin tüm dikkati parmak kaldırmayanda olacaktır. zeki çocuktur ortama uyum sağlayabilen bir canlıdır. cevabı yanlış söylese dahi bir halk kahramanıdır.

negativistlerde tanrı diye bir şey yoktur.hersey kendiliğinden var olmuştur düşüncesi hakimdir.tüm hareket ettirlme girişimlerine veya tüm komutlara karşı amaçsız direnmedir.

zoruma gidiyor
sensizliğe mahkûm olmak
zoruma gidiyor
köşe bucak saklanmak
gece yarıları yalnız dolaşmak
sabahları aynaya korkarak bakmak
zoruma gidiyor
seni hatırlamak, susmak
oturup senin için yazmak
zoruma gidiyor
yalnızlığa sarılmak
zoruma gidiyor
bir hiç uğruna ağlamak
efkârlanıp maziye dalmak
ve zoruma gidiyor
seni unutamamak.

çok zengin bir dildir.öyle kürtçe denince aklıma ilk gelen şey;mehmed uzun oluyor.adam öylesine güzel kürtçe romanlar yazmış ki...
alaylarla karşılanmıştı başta kürtçe roman.hatta romanı türkçeye çeviren yazarla alay etmişlerdi kürtçede o kadar kelime var mı diye.
kürt dili ve edebiyatı bölümü üniversitelerde açılırsa daha da zenginleşir bu dil.fakat ne yazık ki insanlarımızın çoğu hele hele batılılar kürtçeyi ezik bir dil olarak görüyorlar.

adam gelip de;nasıl olsun ağabey sorduğunda ne diyeceğiz acaba?
-alttan alma üstü al mı?

türk edebiyatının genç soluğu...türkiyede en çok satanlar listesinde ilk sırada bulunan yazar.

ne yaparsanız yapın ama sınırı aşmayın.

bir gün temel ve biri ingiliz bir diğeri alman iki bilim adamı oturmuş yapmış olduğu yenilikleri anlatıyorlarmış.ingiliz bilim adamı;
-biz uzaya gidip orada araştırma yapıyoruz araştırmalarımız halen de devam ediyor der
alman bilim adamı;
-biz yıldızlar üzerinde araştırma yapıyoruz der.temel de bir müddet düşünür ve;
-biz de güneş üzerine araştırma yapıyoruz.araştırmamız da halen devam ediyor der.bilim adamlarının kafası karışırlar ve temel’e;
hadi be orası çok sıcak,orada nasıl araştırma yapıyorsunuz deyince temel’de;
-biz de salak değiliz,akşamın serin vaktinde gidiyoruz cevabını verir.

çok insan gördüm ’iç güzelliğe’bakıyorum diye ama hepsi de iç güzelliğe değil dış güzelliğe baktılar ilk olarak.

okuduğum bir kitapta halen de unutamadığım kısa bir öykü var;
çanakkale savaşı sırasında bir grup askerin önüne bomba atılır ve askerlerden birinin kolu kopar.daha sonra bu askeri yatırmak isterler fakat asker ısrarla;bir şey yok komutanım!bir kolum gitti ama bir kolum henüz sapasağlam.bırakın da cenk’e devam edeyim diyerekten vatan sevgisinin ne kadar mühim olduğunu bana yenibaştan hatırlatmıştı.