sıcak saklayin gecelerimi

bir nevzat çelik şiiri...

geçici ayrılık benimkisi
ilkyaz çiçeğine gebeyim
ağıtlar yakmayın adıma
ben ölmedim ölmeyeceğim

sıcak saklayın gecelerimi
karlar altından çıkıp geleceğim
düşlerinizin ateşinden
ılık bir rüzgar gibi eseceğim

demlice bir çay koyun üstüne
aç çocuk gibi besleyin sobayı
nasıl tütüyorsanız gözlerimde
öylece tütsün buharı

uzunca serin yatağımı
boyunca uzansın ayağım
el aman deyince gece
usulca kıvrılır yatarım

can canım canlarım
hazır mı koynunuzdaki yerim
gün olur gecikmiş çocuk gibi
bağıra çağıra gelirim

mümkünse bu günlerde tam tersini dilemek istediğimiz söylem. şöyle buz konsa yatağımızın kenarlarına.. huriler ellerinde kocaman yelpazelerle yelleseler bizi.. içecekler buz dolu kuyuların içinden çıkartılıp verilse.. üzümler daha ağzımıza atmadan buğulansa.. üzüm yesek.. üzüm içsek.. güzelleşsek..