necif efendi nin huzursuz birkaç gününe dair

kum saati yayınlarından çıkmış bir necip efendi derlemesi. "necip efendi’ye armağan" isimli eserin milyonlarca satması üzerine ortaya çıkan bu fikir, doğumunun kırk ikinci yılında, bir kez daha necip efendi’yle hayranlarını buluşturmayı amaçlıyor. önsözünü de yazayım, tam olsun;

"anlamak iki türlüdür canlar. ampirik ve kumpirik. ampirik anlama, kişinin hadiseyi kendi deneyimleriyle yoğurarak değerlendirmesi ve ortak bir paydada buluşturmasıdır. biliyorum, böyle antin kuntik cümleler kurduğumda canınız sıkılıyor. felsefe türkçesi, çeviri adabı konusunda söylediklerimi tekrarlamak istemiyorum. söylediklerini de tekrarlamak istemiyorum. bu iyi oldu. buradan konuya girebilirim.

söylediklerini tekrarlamak istemiyorum. düşündüklerini düşünmek istemiyorum. yaşadıklarını yaşamak istemiyorum. ben o kayayı dağın tepesine ulaştıramayacağım düşüncesiyle yaşamak istemiyorum. biliyorum, bu cümlede seçtiğim kelimelerle oynayıp bambaşka anlamlara kapı açabilirdim. bunun bilinmesini istiyorum. ama ampirik, kumpirik anlama metoduyla, akademik çöplüklerde boğulmuş vaziyette, iğdiş edilmiş beyinlerle, tecavüze uğramış ruhlarla değil. allahım giderek küçük iskenderleşiyorum, beni affet. yaşasın cumhuriyet asdajdajda. onur ünlü’yü sevmiyorum. bıyığını siktiğim. neyse, konu dağılıyor. kaya diyorduk. o adamın kitaplarının başına spoiler eklemek istiyorum. o adam? camus. kaya dediğimde anlamıştın zaten değil mi? seksi seni.

ben bu huzursuzluğun kaynağına inip, orada marla singer’ı bulmak istemiyorum. o kadını çekici bulmuyorum. esmer kadınlardan hoşlanıyorum. asdajdajda. evet, bunu yapıyorum. ne zaman esmer kadın görsem ondan hoşlanıyorum. forrest gump’tan da hoşlanıyorum. bunun bilinmesini istemiyorum pek. aptal amerikalı hatunlar biliyor ama. onlara söylüyorum. ben yine de, kocaman gözleri olan beyaz tenli bir "kadın" istiyorum. huyunu suyunu bilmek istiyorum. ama çok tali bu mesele şimdi, ben huzursuzluğumun kaynağını anlatıyordum sizlere. okumayacağınızı da biliyorum. ama bilmem kaçıncı cümlede bunu söylerken sigaramı yakmayı da ihmal etmiyorum. burada başka bir şey söyleyecektim aslında.

iki çeşit olmak vardır ajdajdada. sartre sevmek istemiyorum. okumak istemiyorum. içimi sıkıyor. bir kadının sevişirken çoraplarını çıkarmaması da, bunu kibarca sorması da canımı sıkıyor. o kadınla doggy style yapamazsınız dostlarım. bunu yapan birilerinin olduğunu düşünmek de istemiyorum. anadan doğma olmak ve entelektüel intiharla geleneksel intihar arasında boğuşmak. çeşit çeşit olmak. ben ikincisinden yana değilim. medeniyetin çöpünü omuzlarımda taşımak istemiyorum. bu güzel oldu. aslında burada bitirebilirim.

bitirmeyebilirdim de aslında."