ayrılık

nazim hikmet`in tuyleri diken diken eden dizeleri..meraklilari icin ve herkesin merak etmesi gerektigine inandigim icin i$te sozleri...

bir ayrilik hikayesi

erkek kadina dedi ki:
-seni seviyorum,
ama nasil?
avuclarimda camdan bir parca gibi kalbimi sikip
parmaklarimi kanatarak
kirasiya,
cildirasiya...

erkek kadina dedi ki:
-seni seviyorum,
ama nasil?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dumduz,
yuzde yuz, yuzde bin bes yuz
yuzde hudutsuz kere yuz...

kadin erkege dedi ki:
-baktim
dudagimla, yuregimle, kafamla;
severek, korkarak, egilerek,
dudagina, yuregine, kafana.
simdi ne soyluyorsam
karanlikta bir fisilti gibi sen ogrettin bana...
ve artik
biliyorum:
topragin
yuzu gunesli bir ana gibi
en son, en guzel cocugunu emzirdigini...

fakat neyleyim
saclarim dolanmis
olmekte olanin parmaklarina
basimi kurtarmam kâbil degil!
sen
yurumelisin,
yeni dogan cocugun
gozlerine bakarak...

sen
yurumelisin,
beni birakarak...

kadin sustu.

sarildilar

bir kitap dustu yere...
kapandi bir pencere...

ayrildilar...