adrese teslim ve bedava olması üzücü değildir. asıl üzücü olan; defalarca talep etmeme rağmen bana dönmemiş olmaları, dini inancı zayıf bir arkadaşıma ise annesinin üstüne kayıtlı cep telefonundan ulaşabilmeleridir. (nasıl bir istihbarat varsa artık)
bunlar 1996 yılında izmir’de kaset ve incil dağıtıyorlardı. kampüste eşitlik arayan bilgiçlerimizin çoğunun tüyü bitmemişti o zamanlar. (siz çok biliyorsunuz)
incil öcü değil sonuçta, alınabilir, okunabilir ama ben amerikada kuran-ı kerim dağıtmaya kalksam çok dayak yerdim herhalde.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?