kitap okumayi marifet saymak

efendim insanoğlunun "abi istiyorum lakin zamanım yok, hocam istediğim türde bulamıyorum malesef, üzerine afiyet basurum çıktı o sebeple gerçekleştiremiyorum" şeklinde bahaneler öne sürerek kaçındığı kitap okuma hadisesinden daha elem verici bir durumdur kitap okumayı marifet saymak. zira bu kitaplar insanlar okusun, dışından çok içi dolsun, ucundan kıyısından bişeyler kapsın güdüsü ile ortaya çıkmış eserlerdir, bunları lütfedip okumak övünülecek birşey değil keza zaruri bir ihtiyaçtır. o sebeple bununla ilgili "ben yılda 250 tane kitap okurum, en son okuduğum kitap hala ezberimdedir, hayat ne tuhaf vapurlar filan" şeklinde övünmenin herhangi bir gerekliliği yoktur.

edit: bu entryi yazarken hangi ülkede konuşlandığımı unutarak yazdığımı belirtmek isterim ki aldığım berbat oylar beni gerçeklerle yüzleştirmekte geç kalmadı. bu oylamanın sonucunda anlıyorum ki kitap okumak bir ihtiyaç değil yapılması son derece zor, herkesin yapamadığı, yapanların ise birer superman olduğudur.

özellikle de ülkemizde her yüz kişiden 10’unun bile kitap okumadığı gerçeğini düşünürsek, kitap okuyan bir insanın doğal olarak da marifetli olduğunu düşünmektir. tabii ki çoğunluğun sahip olmadığı iyi bir alışkanlığa sahip azınlık az da olsa marifet sahibi bir insandır.

kurcala: evet kitap okumak marifetli bir iştir tabii ki, ancak kitap okuyorum diye övünmek marifetli bir iş değildir tabii. iyi bir okuyucu kitap okuyunca mutlu olur, okuduklarını insanlara anlatmaktan da mutlu olur. ancak bunu kendi açısından diğerlerine karşı bir hava atma anlamında gerçekleştirirse eksik marifetli bir okuyucu olur.

doğaldır, çünkü marifettir herkes beceremiyor diye tanımlanabilir.

(bkz: kitap okumayı bırakmak)

kitap okumaya zaman bulamayanları anlamak mümkün değildir. günde bir sayfa okusa bile 365 sayfalık kitap bir senede biter. al sana zaman. okumak isteyen, okuyası olan zamanı kendisi yaratır. "zamanım yok.", "galiba yarın ölücem" gibi saçma sapan bahanelerin arkasına sığınmaz. okumayı sevmiyorsan adam gibi sevmiyorum diye söyle kardeşim!

sonra bir kitaptan ya da konudan bahsedince bön bön bakar bir de bu tipler. "aaa, o da neymiş?", "hadi ya öyle bir şey mi var?" gibi yorumlarda bulunan insansılardan uzak durmakta, yanlarından en uzak yerlere ışınlanmakta fayda vardır.

edit: bir de buna eksi veriyorsunuz. yuh demek istiyorum size delicesine! haksız mıyım ha haksız mıyım? okuyun kardeşim banane. bulun zaman. cıkcıkcık.

halt etmenin hasosudur zira kitap okumak bir marifet değildir. kişinin beyni için gerekli olan bir gıdadır. kitap okumakla ilgili bir marifet var ise o da analiz edebilmek, adabıyla yorumlayabilmektir. analiz yapabilen her insan marifetlidir. fakat her kitap okuyan için bunu demek doğru olmaz.

kitap okumayı değil okudugu kitabı anlamayı marifet saymak önemlidir...

dersten bir alıntı:

(hoca dersi bırakıp sınıfa döner.)

hoca: kim boş zamanlarında kitap okur?

(birçok kişinin parmağı kalkar.)

hoca: çok güzel. şimdi marifet sayıyosunuz dimi yaptığınızı?

sınıf: nasıl yani?

hoca: bi sabancı’nın, koç’un mülakatında "boş zamanlarınızda neler yapıyosunuz?" sorusuna kitap okumak yazın da, size geri dönüyolar mı görün. kıçlarıyla gülerler be size.

sınıf: ...

(bkz: beni bir de yatakta gor)

kişinin kendini ariflige terfi etmesi.

kitap mı bilmiyorum ama okumak güzeldir.ikamesi tam olmasa da mümkündür,hele ki bu devirde.

ancak yurdışında best seller diye tabir edilen çok satanların rakamlarına bakıp,o yıl o ülkede toplam üretilen kitap sayısını nüfusa oranlayıp,şu kadar kitap okunuyor diyolar ya,siktir edin gitsin onu. e bunun bir kaç sebebi var..

bir kere o yıl üretilene bakıp yola çıkan bir analiz bilgiyi kısır bir çerçeveden irdelemektir,salt ticari bir kaygının ürünüdür.

sonra bakıyorsun didim’e gelmiş güneşlenen turistlerin hepsinin elinde bir kitap, harry potterdı,yüzüklerin efendisiydi... hep best sellerlar... oturup felsefe okumuyorlar anacım gözünüzde büyütmeyin bu kültür denen naneyi. pek ala 2 saatlik bir filmde aynı konulara hakim olmak mümkündür...

bir de zülfü livaneli’nin de söylediği gibi biz türkler olarak bir kitap alıyoruz,birbirimize veriyoruz,10 kişi aynı kitabı okuyor,sonra da rakamlar düşük çıkıyor...