pacta sunt servanda

1969 viyana andlaşmalar hukuku konvansiyonu’na göre milletlerarası andlaşmalarda uygulanan genel ilkelerden biridir.

ulusular arası hukuk kurallarının oluşmasın da etkili olan ve devletin anayasasında varolan ve devlete andlaşma yapma yetkisi tanıyan kuraldır.antlaşmalar hukuk kuralıdır.bir hukuki kuralın bağlıyıcı niteliği iyi niyet ilkesine dayanmaktadır.pacta sunt servanda ilkesi gerekse iyi niyet ilkesi devletlerin bu kuralları kendi iradeleri ile kabul etmiş olmaları gerçeğine dayanmaktadır.uluslararası hukuk ta kurallların bağlayıcı olmaları pacta sunt servanda ilkesine dayatılmaktadır.

kural "ahde vefa" olarak dilimize çevrilebilir. normlar hiyeraşisinde en tepede var sayılır ve devletler genel hukukunda tüm devletlerin aslında onlardan daha üst bir kuvvet olmamasına karşın sırf yaptıkları anlaşmalara riayet edecekleri düşüncesi ile - daha farklı bir söylemle kendi iradelerine yine kendi iradeleri ile imzaladıkları sözleşmelerle kayıt altına alacakları düşüncesi ile- ortaya çıkmış bir kuraldır ve devletler genel hukukunda "bağlayıcılık" sorunun çözülmesinde katkısı büyük olmuştur.