çocukluğumun en ilginç ve eğlenceli anlarını yaşadığım uçakların bağlı bulunduğu kurum...
istanbul atatürk havalimanında annem tarafından, izmir’de beni bekleyen babama "iletilmek" üzere hosteslere teslim edildiğim zamanları hala hatırlarım. hostesleri hep çok güzel ve şefkatli varlıklar olarak görmemin yegane sebebidir desem yalan olmaz. kokpite yaptığım ziyaretler ise, o zamanın en yüksek teknolojisini içeren makinanın kalbine yaptığım heyecan dolu bir yolculuk niteliğindeydi.
tek başıma yaptığım yolculuklardan öncesinde ise, annemin yanındaki koltukta otururken bulutları, kar zannedip, açın kapıyı kar topu oynayacağım diye huysuzlanan da benmişim...
kırk küsur yaşıma gelmiş olsam da, uçağa binince çocuklar gibi mutlu olan yine ben...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?