confessions

ankakusu

- Yazar -

  1. toplam entry 7682
  2. takipçi 1
  3. puan 129296

acıların çocuğu

ankakusu
filmden replikler:

- emrahin abisi annesine)eskiden dudadiginda ruj vardi simdi gozunde yas...

- (ablasi emraha) emrah kos bu kadin bizim anamiz

- (emarahin annesi abisine)dissk! acidimi oglum? anayim ben hem doverim hemde severim.

oyuncularin her saniye gozu yasli oldugu, filmi izlerken gozu dolmayacak insana insan diyemeyecegimiz basyapit. her saniyesi baska bir aci baska bir dram.
bu film (bkz: buram buram dram)

yunus emre

ankakusu
tam olarak nerede dogup buyudugu bilinmeyen ulu cinar. anadolumuz mal olmus yuce kisi.
yasadigi donemin aksine bir hareketle siirlerini turkce yazmis olan gonul adami.
siirlerinin hepsi abartmiyorum hepsi birbirinden guzel olan ve bu yuzden hicbir tane siirine bkz vermeyecegim buyuk sair.
ayrica bir rivayete gore bugun yunus emrenin siirlerinin ucte biri elimizde. rivayetler molla kasimin yunusun siirlerini begenmeyerek yaktigi ve suya attigidir. fakat bir sure sonra karsina oyle bir misra gelir ki bu yaptigi kotulugu birakir, misra soyledir:

dervis yunus bu sozu
egri bugru soyleme
seni sıgaya ceken
bir molla kasım gelir

siirlerinden aklimda kalan bolumleri:

sufilere sohbet gerek
ahilere ahret gerek
mecnunlara leylâ gerek
bana seni gerek seni

ne varliga sevinirim
ne yokluga yerinirim
askin ile avunurum
bana seni gerek seni

ben bende demen ben bende degilim
bir ben vardir bende benden iceri

cıktım erik dalına anda yedim uzumu

cennet cennet dedikleri
birkac koskle birkac huri
isteyene ver onlari
bana seni gerek seni





yozgat surmelisi

ankakusu
hikayesi:

yozgat şehri 1760 yılı başlarında bozok yaylasının, yeşillik, etrafı ormanlarla çevrili içinde binbir çeşit kuşun ötüştüğü bir sahada kurulurken; yozgat halkı o zaman yarı göçebe ve sürülerini besleyerek hayvancılıkla uğraşır, hayatlarını bu yoldan sağlarlardı.

bozok yaylasında otlayan bu sürülerin birini de sürmeli bey adında bir türkmen yörüğü otlatırdı. halk tarafından sevilen bu yanık sesli halk ozanı elinde kavalı, sırtında sazı yozgat’tan akdağmadeni’ne uzanan ormanların içinde sürüsünün içinde dolaşırdı. bazen bir çamın dibine rastlanır. sazının tellerini konuşturur bazen bir derenin kenarında kavalını çalar, aşık olduğu gönlünün sevgilisini düşünürdü.

o sevgili ki güzelliği bozok yayla’sına yayılmış, ahu gözlü, sürmeli kaşlı, ayyüzlü bir dilberdi. babası bir türkmen beyi idi ve çok sert bir adamdı. sürmeli bey, ailesini salarak, babasından sevdiğini istetir, mağrur adam, kızını bir çobana vermeye yanaşmaz. araya beyler, ağalar girer ama boşuna, bir türlü gönlü olmaz kızın babasının ve iki sevgili birleşemezler.

üzüntüsünden sürüsünü bırakan sürmeli bey alır sazını eline beş çamlar mevkiinde kendine bir dergah kurar. aşkını, yanık türküleriyle dağlara ağaçlara anlatır. küser otağına, obasına ve akdağlar’a kadar uzanan çamların arkasında onu bir daha gören olmaz. dertli kavalına üflediğ, işli sazına söylettiği nameler kalır geriye. o gün bu gündür dillerde yankılanır sürmeli bey’in türküleri.



sürmeli kizin öyküsü

sürmeli yozgat’ta yaşanmış türk halk edebiyatının en güzel örneklerinden birisidir. yozgat sürmelilerinin ortaya çıkışı 19. yy. sonlarında ikinci cihan harbinin sona erdiği dönemdir. hepsi 96 beyittir.

sürmeli güzel gözlü sevgiliye bir hitaptır. eskiden genç kızlar dışarıya çıkarken gözlerine sürme çekerlerdi ve gözleri daha alımlı olurdu. bol feracelerinin içinde sadece gözleri görünürdü kızların.

yozgat sürmelileri yaşanmış öykülerin getirdiği birer sevda, hatta karasevda türküleridir. bu bir anlık sürmeli gözlere bakış, yüreklerde büyük aşklara kara sevdalara başlanmış olur kor düşen yürekler sessiz sessiz yanar, ateşini genişletir ve ağızlardan sürmelinin sözleri olarak dökülür. söylenen sözlerde acı vardır, hasret vardır, gurbet vardır. sürmelileri dinlerken bu kadar duygulanmamızın sebebi bu sürmeli öykülerinde yakaladığımız duyguların kendimizde de bir yeri, bir acısının olmasındandır. kısaca kendi aşklarımızı, hasretimizi buluruz yozgat sürmelilerinde.

http://www.turkudostlari.biz/viewtopic.php?t=12238&view=next&sid=2a6a6704b01e92ad293c274789524f4a

yozgat surmelisi

ankakusu
yozgatin bir turkusu.

(daha uzun versiyonuda var) sozleri:

of ooof !
yozgat seni delik delik anam delerim
kalbur olur toprağını anam elerim
vay vay anam sürmelim

eğer sürmelini yitirirsen anam
koyun olur peşin sıra melerim
vay vay anam sürmelim

of oof ! çamlığın ardında bir yuva yaptım
yuvamın içinde sürü otlattım
ben sürmelimi gurbete attım
vay vay anam sürmelim

benim turkum olmustur. ha birde ankarali turgutun yozgatlisi var. tabi onun ki pek romantik degil ama ben aski ormantik severim.


http://www.turkudostlari.biz/viewtopic.php?t=12238&view=next&sid=2a6a6704b01e92ad293c274789524f4a
340 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol